στρουθιοφόντης

ὁ, Μ

(για γεράκι) αυτός που σκοτώνει τα πτηνά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στρουθίον + -φόντης (< θείνω* «φονεύω», κατ' επίδραση τού φόνος), πρβλ. παιδο-φόντης].